اینم بندر موناکو و اون بالای تصویر هم قصر پرنس. موناکو از سال 1297 میلادی یه کشور-شهر آزاد بوده و از سال 1911 نوع حکومتش «مشروطه سلطنتی» هست. رئیس حکومت «پرنس موناکو» هست، و قدرت اجرای کشور در دست وزیر کشور هست، این وزیر فقط درمقابل پرنس جوابگو هست. طبق قراردادی که در سال 1930 بین موناکو و فرانسه امضا شده وزیر کشور یه شهروند فرانسوی (معمولا استاندار یا سفیر) هست که توسط پرنس انتخاب میشه. هیئت دولت شش عضو و مجلس 24 عضو دارن
بالای کاخ پرنس یه پرچم در اهتزار هست، وقتی پرنس در کاخ باشه پرچم بالا هست و وقتی پرنس کاخ رو ترک کرده باشه پرچم رو پایین میارن. ظاهرا وقتی این عکس رو گرفتم پرنس در قصر شرف حضور داشتن. حالا اگه پرچمو نمیبینین زیاد نگران نشین، با این اندازه که هیچی با سایز بزرگم به زور معلوم هست
اینجا کازینو معروف «مونت کارلو» هست. میگن مورچه چیه که کله پاچه اش چی باشه قضیه موناکو هست. یه کشوری که کلش یه چیزی حدود 2 کیلومتر مربع هست ده تا محله داره که مونت کارلو یکی از این محلات هست
کل موناکو یه مرکز تفریحی بزرگ هست، این کازینوی معروفش هست، یه فستیوال سیرک معروف هم داره، مسابقات اتوموبیل رانی فرمول یک و تنیس اوپن مونت کارلو هم که مرتب برگزار میشن، سواحل و سایر مراکز تفریحی هم که جای خود دارن
بعد هم رفتیم «گرونوبل» و مزاحم علی شدیم. گرونوبل یه شهر محصور شده در غرب رشته کوههای آلپ فرانسه هست. دور تا دور شهر توسط کوههای زیبا پوشیده شده. آلپ واقعا زیبا هست، با صخره های بلند و آبشارهای کف کرده و دریاچه های آبی و جنگل های سبز و خونه های کوهستانی چوبی و مزارعش که گاوها با خیال راحت توشون میخورن و نشخوار میکنن
ایستگاه بعدی ژنو بود. درمور ژنو قبلا یه بار اینجا نوشتم. اون دفعه توی تعطیلات ژانویه بود و «کاخ ملل» تعطیل بود. اینبار هدف ما از رفتن به ژنو فقط همینجا بود و مهمون بلند پایه با نشون دادن کارت شناساییش ما رو از وایسادن ته یه صف دراز راحت کرد و یه راست رفتیم تو. برای بازدید از این مجموعه تورهای ارگانیزه دارن و ما هم دویدیم تا به تور فرانسه زبان برسیم. خود کاخ چیز خاصی نداره، یه مقدار اسم و تاریخ و تعداد رو میگن و اشیا هدیه شده رو نشون میدن. یکی از این هدیه ها تعدادی پرنده اهدایی امپراطور ژاپن بودن که سالها هست توی این باغ آزادانه زندگی میکنن. راهنما اسمشون رو گفت ولی من نفهمیدم چه پرنده ای رو میگه، بعضیام گفتن که اون پرنده ها رو توی باغ دیدن ولی من که پرنده خاصی به چشمم نخورد، احتمالا اینا قبلا کلاغ نداشتن
این صندلی بزرگ با یه پایه نصفه رو یه ان جی او اینجا گذاشته. این ان جی او هدفش ممنوعیت تولید و استفاده از مین های ضد نفر هست و این صندلی هم نماد آدمی هست که پاش روی مین ضدنفر رفته و معلول شده
توقف آخر هم شهر روشنایی، پاریس بود. این ساختمونی که میبینین «آکادمی ملی موسیقی» یا «اپرا» معروف پاریس هست. قبلا دوبار اینجا اومده بودم ولی هر دوبار برای بازدید بسته بود. این ساختمان یکی از قشنگترینها از نظر تزیینات در سبک خودش هست
واینم مزخرف ترین سالن مجموعه. ستونها و تزیینات چوبی هستن با روکش طلا. یادتون هست که «مزخرف» یعنی «طلاکاری شده»؟
مورد آخر هم اینکه اینجا همون جایی هست که ناصرالدین شاه بعد از دیدن بالرینهای فرانسوی تعداد 100 یا 150 دست لباس باله برای زنای حرمش میخره که خوب بعدا معلوم میشه همه شون برای اون بوم غلتونها اندورنی ملوکانه یه سر سوزن کوچیک بودن
بعدشم برگشتیم خونه
خسیس یا غیر خسیس یه آمارم از هزینه های جاده ایمون بدم بد نیست. در این سفر که حدود 3100 کیلومتر رانندگی کردیم حدود 400 یورو بنزین زدیم و حدود 125 یورو عوارض راه دادیم، البته کمتر از نصف مسیر رو از اتوبانهایی رفتیم که عوارض داشتن و بقیه رو از جاده های معمولی یا اتوبانهای مجانی استفاده کردیم
از پاریس که بگذریم در کل مسیر سفر در خاک فرانسه مجموعا ده تا پلیس ندیدم. با اینحال حتی یه بار هم نه کسی جلوم پیچید، نه موردی پیش اومد که مجبور شم بکوبم رو ترمز. تنها موردی که توی جاده ها داشتم این بود که بعضی وقتا تابلوهای خروجی شون کمتر از چیزی بود که انتظار داشتم. یعنی بعضی وقتا فقط یه تابلو خروجی هست و اگه تابلو خروجی رو نبیبنی دیگه رفتی که رفتی. به همین خاطر یه بار تو حومه پاریس بیشتر از یه ساعت داشتم دور خودم میچرخیدم تا مسیرو پیدا کنم
بقیه عکسها رو هم مثل همیشه میتونین اینجا ببینین
موفق و شاد باشین
ازپرنس موناکو، پرنس ری نیه وزن مرحومش گریس کلی نگفتی که هنرپیشه ی هالیوود بود وبا شاه مرحوم ما هم سروسری داشت.
و رادیو مونت کارلو که ازایستگاه های رادیویی بود که دررادیوگوشی های زمان بچگی می گرفتبم.
وشورولت مونت کارلو که درزمان دانشجویی درتگزاس یک فروند صفرکیلومترآن را به فیمت حدود شش هزاردلارخریدیم وعجب سوکسه ای داشت آن روزها!
http://bestblogpost.blogspot.com/
har vaght miam blog'e u angizam ghavi mishe ke hatman francias ro tooop yad begiram :d
سپاس و درود،