خب از آخرین پستی که اینجا منتشر شده یه پنج سالی میگذره.  اگه بخوام یه مقصر بزرگ برای خاک خوردن این وبلاگ معرفی کنم مسلما فیس بوک هست. اینجا عکس گذاشتن مصیبت بود، الان رو نمیدونم بهتر شده یا نه. از وقتی تو فیس بوک تونستم راحت عکس بذارم  دیگه زیاد اینجا برام اولویت نداشت، یه عامل دیگه هم وسواس خودم بود تو نوشتن که باعث میشد پستهای طولانی بنویسم و وقت زیادی ازم میگرفت. الان اومدم که فقط همون پستهای نصفه نیمه رو منتشر کنم و کرکره رو تقریبا بکشم پایین. پستها کامل نیستن، مخصوصا اینکه عکس زیادی هم همراهشون نیست. بذارین به حساب حراج قبل از تعویض شغل، دیگه هرچی ته انباری بود رو گذاشتم رو پیشخوان.

تو این مدت سیب زندگیم هزارتا چرخ خورد با اشکها و لبخندهای فراوان.

1 ازدواج کردم،

2 فرانسه رو ترک کردیم،

3 رفتیم ایتالیا برای خوندن درسی که از اول آرزوشو داشتم.

فکر نکنم دیگه اینجا بنویسم، چون دیگه فرانسه هم نیستم این اسم بی مسمی محسوب میشه. احتمالا یه فتوبلاگ راه میندازم، شایدم یه فتوبلاگ غیر فارسی. 

به قول فرانسویا تا دیداری دوباره ....