حال گیری یعنی فیلم 300 رو با کیفیت خوب دانلود کنی و بشینی ببینیش و با اینکه میدونی قراره چی ببینی و با وجود اینکه «هنر نزد ایرانیان است و بس» برات مایه خنده هست و میدونی کسی با دیدن این فیلم درمورد ایرانیا قضاوت نمیکنه وقتی نمونه های زنده رو دارن میبینن و میدونی خیلیا نمیدونن پرشیا همون ایران هست و میدونی خیلیا فرق ایران با عراق رو نمیدونن و میدونی خیلیا بعد از اینکه از سالن میان بیرون اگه ازشون بپرسی فیلم چطور بود میگن فیلم فوق العاده ای بود ولی نمیدونن موضوع فیلم چی بود و میدونی هزاران فیلم دیگه مثل این درمورد تمام ملتها و نژادها و مذاهب ساخته شده و میشه و خواهد شد بازم حالت گرفته بشه وقتی میبینی که پارسی ها چطوری نشون داده شدن

.

راستی من هنوز نفهمیدم چرا ایرانیا فکر میکنن خیلی با حال هستن یا بودن!؛

.

حال گیری یعنی با توییتر از طریق عصرونه آشنا بشی بعد خروجیش رو بفرستی رو موبایلت و کلی حال کنی بعدش یه بار قبل از اینکه صفحه کلید قفل بشه اونو بندازی تو جیبت و بدوئی طرف کلاس بعد ببینی پیغام اومده وخودش بهش جواب داده با اس ام اس خالی اونم 20 تا! تازه به شماره بین المللی! حال گیری وقتی کامل میشه که برای هر کدوم از اون اس ام اس های خالی که فرستادی یه پیغام تبریک و تشکر از توییتر بگیری

.

حال گیری یعنی تنها همکلاسی روست که مثل اغلب روسها کوه یخ و برج زهرمار نیست تابستون فرانسه رو ترک کنه و مثل بقیه بهت بگه میاد ایران دیدنت، بعد از شش ماه از طریق یه همکلاسی ژاپنی متوجه بشی که برگشته فرانسه ولی تو یه شهر دیگه، بعد شماره اش رو با دوست ژاپنی چک کنی و کلی ذوق کنی ولی وقتی زنگ بزنی یه پسر عرب گوشی رو ورداره

.

حال گیری یعنی زبان شتری رو خراب کنی! آخه نامردا یعنی صورت مسئله باید سه صفحه باشه و منم دو ساعت وقت داشته باشم و این «پنیر خور»های مادر زادم دو ساعت!؟