با سلام
یه بار دیگه عرض میکنم قسمت مشکل ساز قانون جدید کار فرانسه این هست که به کارفرما اجازه میده استخدام شدگان جوانتر از 26 ساله رو که اولین قرارداد کارشون هست رو تا دو سال بعد از استخدام بدون هرگونه توجیهی اخراج کنه.

سندیکاهای کارگری و احزاب سوسیالیستی در فرانسه قدرت زیادی دارن، در واقع فرانسه کشوری هست با ساختارهای اقتصادی و اجتماعی شدبدا سوسیالیستی، به این معنی که دولت مالک تقریبا تمام بنگاه های بزرگ اقتصادی و انحصاری (مثل برق، گاز، پست، راه آهن و ...) هست و با وضع مالیات های سنگین بر درآمدها از پولدار شدن شدید مردم میشه، چیزی که شنیدم این هست که دولت از افرادی که بیش از 200 هزار یورو در سال درآمد دارن 80% مالیات میگیره!!!

از طرف دیگه این مالیات جمع شده به طور عمده صرف امکانات رفاهی عمومی میشه، مثلا دانشگاه ها در فرانسه شهریه ندارن و چیزی حدود نصف دانشجوهای فرانسوی بورسیه هستند، کلیه خدمات پزشکی برای افراد 26 تا 60 سال کاملا مجانی هست و ...

از جهت اجتماعی هم احزاب و سازمان های غیر دولتی قدرت زیادی دارن یعنی به طرق مختلف میتونن به دولت فشار بیارن و به مقاصدشون برسن. توی این 6 ماه و 3 روزی که من اینجا هستم (زود گذشتا!) اگه از این 2 ماه که این جریانات پیش اومده هم بگذریم مرتب اینجا تظاهرات و اعتصاب بوده (شاید به طور متوسط 1 بار در ماه) تازه رن شهر آرومی هست و میشه تصور کرد در شهرهای بزرگ این جریانات شدت و حدت بیشتری داشته باشه.

بعد از اینکه قانون مزبور اعلام شد احزاب چپی به این نتیجه رسیدن که این قانون چیز خوبی نیست و باید اصلاح بشه، و اومدن یه روز تظارهات راه انداختن، دولت هم گفت قانون باید اجرا بشه.
بعد اومدن دانشجوها و دانش آموزا رو بسیج کردن! من مشاهداتم رو در دانشگاه رن 2 ذکر میکنم ولی در جاهای دیگه هم تا اونجا که شنیدم و توی اخبار دیدم کلیتش همون هست.

اینا میان حدود ظهر توی محوطه دانشگاه جمع میشن، هرکسی که بخواد حرف بزنه میاد اسمشو توی لیست مینویسه و سر نوبتش میره پشت میکروفون و هرچقدر و هرچی بخواد حرف میزنه، معمولا جمعیت اگه خوششون بیاد تشویق میکنن ولی اگه مخالف باشن من ندیدم کاری کنن که سخنران نتونه حرف بزنه! بعضی وقتها هم از سندیکاها بعضی ها میان و حرف میزنن. این مراسم معمولا 2 تا 3 ساعت طول میکشه. در این بین افراد میان و به مسئولان پیشنهاد میدن که چه تصمیمی گرفته بشه. بعد از اینکه سخنرانها تموم شدن میان برای پیشنهادها رای میگیرن. اوایل پیشنهادها زیاد و متنوع بودن ولی الان پیشنهادها این هستن که: آیا اعنصاب ادامه پیدا کنه یا نه؟ آیا دانشگاه بلوکه بشه یا نه؟ 3 روز یا یه هفته؟ آیا توی شهر هم تظاهرات بشه یا نه؟

رای گیری هم با بلند کردن دست هست، البته به علت تقلباتی که شده جدیدا با هر 2 دست! بعضی جاها رای گیری با کارت دانشجویی هست، بعضی جاها با صندوق، بعضی جاها موافقان و مخالفان به چپ و راست تریبون میرن و خلاصه هرجایی یه روشی داره!

در رن 2 بعد از اینکه تصمیم گرفتن که دانشگاه بلوکه بشه اومدن کلاسها رو غیر قابل استفاده کردن یعنی درب بعضی کلاسها رو از جا درآوردند و میز و صندلی ها رو تا جایی که تونستن از کلاسها خارج کردن بعد اومدن جلوی ورود دانشجوها رو گرفتن یعنی جلوی تمام درهای ساختمانها چندتا میز و صندلی گذاشتن و 3 - 4 تا دانشجو میشینن و اجازه نمیدن که دانشجوها وارد ساختمان بشن. ما دانشجوهای خارجی که زبان فرانسه میخوانیم تنها کسانی هستیم که کلاسهامون تشکیل میشن. کار دیگه ای که کردن اینه که توی یکی از ساختمانها یه نمایشگاه کاریکاتور راه انداختن.

دانشگاه رن 2 و 3 - 4 تا دانشگاه دیگه اولین جاهایی بودن که بلوکه شده ولی بعد از یک هفته تنها رن 2 بود که در اعتصاب بود. بعد تعطیلات زمستانی دانشگاه شروع شد و بعد از تعطیلات علیرغم انتظاری که داشتیم باز هم رای به اعتصاب دادن! درواقع دور دوم اعتراضات شروع شدن. کم کم بعضی دانشگاه های دیگه هم دوباره به اعتصابیون پیوستن و با پیوستن دانشگاه سوربن به اوج رسید. کم کم مدارس هم اعتصاب کردن تا جایی که دیروز فکر میکنم اخبار گفت 129 مدرسه و 23 دانشگاه در اعتصاب هستند.

دانشگاه رن 2 یکی از دانشگاههایی هست که از دهه 60 میلادی گرایشات سوسیالیستی شدید داشته و داره و به همین دلیل هست که تنها دانشگاهی هست که الان در هفته هشتم اعتصاب هست!!! بعله!!! الان 8 هفته هست که دانشگاه به صورت تعطیل دراومده. یه چیز جالب این هست که اساتید وقتی تدریس نمیکنند حقوق هم نمیگیرن، یعنی الان 2 ماه هست که اساتید رن 2 حقوق نگرفتن!

از هفته سوم بلوکاژ کم کم بعضی دانشجوها گفتن که ما مخالف (س پ او) هستیم ولی میخوایم بریم سر کلاس! درنتیجه بین دانشجوها دودستگی به وجود اومد و این دو دسته هم الان در حال تقابل - البته مسالمت آمیز - هستند. مثلا آنتی بلوکاژها اوندم عکس آدم رو زمین کشیدن و کنارش نوشتن «کلاریس میخواد بره سر کلاس»، «فرانسوا میخواد بره سر کلاس» و ... و بالاخره این هفته اعتصاب شکنها با 70 نفر یه کلاس انگلیسی تشکیل دادن.

با تمام این فشارها نخست وزیر کوتاه نیومده و گفته قانون رو پس نمیگیره! پریروز یه اعتصاب بزرگ و سراسری در تمام کشور داشتن که تمام سندیکاها توش شرکت داشتن و مطابق آمار مختلف بین 1 تا 3 میلیون نفر به خیابونها ریختن! و قرار هست که هفته دیگه هم یه اعتصاب بزرگ دیگه داشته باشن.

ان شاءالله پست بعدی رو به درگیری های خیابون اختصاص میدم. اگه دید و بازدید و پسته خوردن وقتی براتون باقی گذاشت سوال بپرسین. به جای منم چاقاله بادوم بخورین که اینجا گیر نمیاد!!!

رن - 10 فروردین 1385

افراد زیادی (تقریبا 2 نفر) از من درمورد جریانات فعلی دانشجویی فرانسه پرسیدن !
نمیدونم تلوزیون ایران چی نشون میده و چی میگه ! ولی حدس میزنم چیزی از علت اصلی ماجرا نشنیده باشین !
اصل ماجرا درمورد قانون جدبدی هست که دولت تصویب کرده. انصافا این قانون حساسیت برانگیز هست ولی نه اینکه این بلبشو رو راه بندازه !
برای اینکه ماجرا رو دقیقتر توضیح بدم به چند مقدمه اشاره میکنم،

اول باید بدونین که سال 2007 انتخابات ریاست جمهوری فرانسه برگزار میشه. و احزاب از پارسال فعالیت جدیشون رو برای پیروزی در این انتخابات شروع کردن.

فکر میکنم باید یه توضیحی هم درمورد کل سیستم حاکمه کشور بدم . برعکس ایران که مراکز قدرت متعدد با روابط عجیب داره ( مقام معظم رهبری ، ریاست جمهوری ، مجلس شورای اسلامی ، مجلس خبرگان ، شورای نگهبان ، مجمع تشخیص ، شورای شهر ، شهردار ، انتخابات ، تایید صلاحیت ، تنفیذ ، تحریر و ... ) و ما یه بار خواستیم اینا رو با یه چارت نشون فرانسوی ها بدیم و نتونستیم ! اینجا سیستم خیلی ساده هست.

مردم سه مقام رو با رای مستقیم انتخاب میکنن ، اول شهردار شهرشون ، دوم نماینده شهرستان در مجلس نمایندگان و سوم رئیس جمهور.

هرکس میتوانه برای شهردار شدن و نماینده مجلس کاندیدا بشه و تنها شرط کاندیداتوری ریاست جمهوری اینه که 500 شهردار تایید کنن که این فرد توانایی رئیس جمهور شدن رو داره. اینم بگم شهردار سمتی هست که هم برای شهر و هم روستا به کار میره ، یعنی ممکنه یه روستا با 1000 نفر جمعیت شهردار داشته باشه .
فرانسه حدود 36000 شهردار داره . و شهردار شخص اول شهر هست . اینم بگم که شهردار رن الان بیشتر از 20 سال هست که شهردار اینجا هست.

شهردارهای فرانسه اعضا مجلس سنا رو انتخاب میکنند، مجلس سنا کارش اینه که مثل شورای نگهبان قوانین مصوب مجلس نمایندگان رو بررسی کنه که مخالف قانون اساسی نباشه.

رئیس جمهور با رای مستقیم مردم انتخاب میشه ، بعد نخست وزیر رو به مجلس معرفی میکنه ، نخست وزیر باید از مجلس رای اعتماد بگیره ، درنتیجه نخست وزیر تقریبا همیشه از حزب حاکم مجلس هست. نخست وزیر هم هئیت دولت رو انتخاب میکنه.

رئیس جمهور اینجا یه چیزی هست بین رئیس جمهور و مقام معظم در ایران ، یعنی کنترل مستقیم روی کابینه نداره و بیشتر سیاست های کلی کشور و سیاست خارجی کشور رو کنترل میکنه و مراسم رسمی رو اجرا میکنه . به نظر میرسه وزیر امور خارجه زیاد نقش مهمی در تصمیم گیری های بین المللی نداره!

درعوض نخست وزیر مثل رئیس جمهور ما هست و مسئول امور داخلی هست . یعنی اینجا ما بیشتر نخست وزیر رو توی اخبار میبینیم تا رئیس جمهور.


در حال حاضر حزب حاکم مجلس ، رئیس جمهور و نخست وزیر از جناح راست میانه هستن. امسال نخست وزیر میاد یه قانونی رو به مجلس میبره و تصویبش میکنه که میشه ترجمش کرد : «اولین قرارداد استخدام»

نکته بحث برانگیز این قانون میگه که کارفرما میتونه افراد فارغ التحصیل کمتر از 26 ساله رو که اولین قراردادشون هست رو قبل از 2 سال بدون دلیل خاصی اخراج کنه. هدف این قانون این هست که فارغ التحصیلان جوان شانس مساوی داشته باشن که بتونن 2 سال تجربه کاری کسب کنن.

حالا کاری نداریم و نمیدونیم که واقعا این قانون خوب هست یا نه! ولی نتیجه اش این شده که احزاب سوسیالیست که الان 9 سال هست که قدرت رو از دست دادن میان با تهییج دانش آموزان دبیرستانی و دانشجویان به دولت فشار میارن.


خسته شدم ! نوشتن با کیبرد بدون برچسب فارسی که میدونین چه باحاله!!!
برای این پست سوال پرسیدن مجانی هست، تا هفته دیگه که اگه مشکلی پیش نیاد بقیه مطلب رو مینویسم سلامت باشین.
سال نوتون هم مبارک (((:

رن- 2 فروردین 1385
-+ افشین +-

راهنمایی : کلیه تصاویر در دانشگاه رن 2 ولی در روزهای مختلف گرفته شدن